Hayattaki en önemli kişisel başarılardan biri, güzel düşünceler ile güzel hissetmek ve bu güzel hislerle güzel davranmaktır. Daimi pişmanlık duyulmayacak kararlar ve davranışlar, kişisel huzurun yapı taşlarıdır.
EVLİLİK, ''ben'' liğinin farkında olarak ve koruyarak, ''biz'' olabilmeyi doğal bir şekilde içselleştirmek ve ''biz'' olabilmenin gereklerini koşulsuz sevgi ile yerine getirebilmektir. Evlilik, çiftlerin birbirlerine sundukları tutku, bağılık ve yakınlıkla özgür olmayı başarabilmeleridir.
Her hangi bir konuda karar vermek, ''ne istediğini bilmeyi'', ''kendini tanımayı'', ''iç isteklerini, gereksinimlerini, zorunluluklarını bilmeyi'', dış koşulları değerlendirmeyi'' ve ''sonuçları öngörebilmeyi''gerektirir. Bu süreçlerden her hangi birinde yaşanan bir aksama kararsızlığa, sürekli kararsız olmak da mutsuzluğa sebep olacaktır.
İnsanlar alışkanlıklarına tutkuyla bağlıdır. Ne kadar kötü şartlar olursa olsun, mevcut durumlarını koruma eğilimindedirler. Olur da, kendi kararları dışında bir değişim yaşarlarsa, bu sefer de sürekli fabrika ayarlarına geri dönme eğilimi eyleme dönüşür.
Hayatı yaşamanın iki yolu vardır: Biri hiç bir şeyin mucize olmadığını düşünmek, diğeri her şeyin mucize olduğunu düşünmek. (Albert Einstein)
AŞK’ın üç bileşeni vardır; yakınlık, bağlılık ve tutku. Bu bileşenlerin her biri çok önemlidir ve birinde yaşanan yoksunluk diğer konuları da olumsuz etkileyerek arzu edilen uyum ve dengeyi bozar, ilişkinin enerji ve motivasyonunu düşürür. Çiftler birbirlerini hayatlarının merkezine koymalı, birbirlerini biricik kılmalı ve hemfikir olamadıkları konularda birbirlerini anlamaya çalışmalıdır. Bir evlilikte ya da birliktelikte önemli olan pek çok konu vardır ancak “nezaket”, mutlaka korunması gereken bir davranış ve “hassasiyet” içten gelen bir duygu olarak yaşanmalıdır.